بررسی تأثیر تلقیح قارچ میکوریز بر سطوح مواد تنظیم کننده ی رشد گیاهی و کیفیت تولید ریز غده در گیاهچه های سیب زمینی

گیاهچه های حاصل از کشت بافت از دو رقم سیب زمینی (رقم های آگریا و سانته) در هنگام انتقال به گلخانه با دو گونه قارچ میکوریز (glomus mosseaeوg. etunicatum) به­صورت مجزا و در مخلوط با هم در قالب آزمایش فاکتوریل و در چهار تکرار مایه کوبی شدند. هشت هفته پس از تلقیح درصد کلونیزاسیون ریشه در گیاهچه ها تعیین شد و همچنین از مواد تنظیم کننده رشد داخلی شامل اکسین، سایتوکینین و جیبرلین اندازه گیری به عمل آمد. پس از برداشت، ریزغده های تولیدی توزین شده عملکرد کل برآورد گردیده و درصد ماده­ی خشک ریزغده نیز تعیین شد. نتایج نشان داد که مایه­ی تلقیح قارچ بر درصد کلونیزاسیون، کیفیت تولید ریزغده و میزان مواد تنظیم کننده رشد داخلی (اکسین، سایتوکینین و جیبرلین) در سطح احتمال 1 درصد اثر معنی دار داشت. اثرات متقابل رقم در ارتباط با عملکرد کل در سطح احتمال 1 درصد و تولید جیبرلین و درصد کلونیزاسیون ریشه در سطح احتمال 5 درصد معنی دار شد. با مقایسه میانگین صفات مشخص شد که تلقیح با گونه­ی g. etunicatum و مخلوط دو گونه بر سطوح هر سه ماده­ی تنظیم کننده رشد، همچنین بر شدت کلونیزاسیون ریشه و تعداد ریزغده­ی تولیدی اثرات مثبت تری نسبت به گونه­ی g. mosseae داشتند. بیشترین میزان ریزغده در تلقیح با مخلوط دو گونه میکوریز (متوسط تعداد 81/13 عدد ریزغده و وزن متوسط 59/40 گرم در گیاهچه) حاصل گردید که نسبت به کاربرد دو گونه به­تنهایی و تیمار شاهد در سطح 05/0 تفاوت معنی دار داشت. با کاربرد جداگانه هر دو گونه قارچ و نیز مخلوط آنها میزان درصد ماده خشک ریزغده افزایش پیدا کرد که تفاوت­ها با تیمار شاهد در سطح 05/0 معنی دار شد.